لباس کار

لباس کار پوششی استحفاظی است که افراد در شرایط کاری ویژه در حین کار از آن استفاده می‌کنند. یک لباس مناسب باید دارای مشخصه‌های خاصی باشد تا بتواند از افراد در برابر خطر محافظت کند. این لباس‌ها به صورت سراسری باید دست‌ها و پاها را پوشش داده و به صورت یک تیکه یا دو تیکه (بلوز و شلوار) باشند.

لباس کار پوشاکی است که در هنگام کار استفاده می‌شود، به خصوص کارهایی که شامل کارهای دستی و فنی است. غالباً افراد شاغل در صنایع مایلند که مجهز به لباس کار باشند زیرا این محصولات برای تأمین ایمنی بدن در شرایط کاری مختلف تولید شده‌است.

خصوصیات لباس کار ایمن عبارت است از:

1. لباس باید اندازه و متناسب با بدن استفاده کننده باشد.

2. کارکنانی که با ماشین کار می­کنند و یا در جوار ماشین­آلات مشغول کار هستند باید از لباس کاری استفاده کنند که هیچ قسمت آن باز یا پاره نباشد. آویزان نمودن زنجیر ساعت، کلید و نظایر آنها روی لباس کار اکیداً‌ ممنوع است.

3. در محل کار که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد استفاده از یقه نورگیری (آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلونوئید ساخته شده­اند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارکنان مربوطه اکیداً ممنوع است.

4. در صورتیکه انجام کاری ایجاب نماید که کارکنان آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزنند بایستی از لباس آستین کوتاه استفاده نمایند.

5. کارکنانی که در محیطهای آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده بکار اشتغال دارند، نباید لباسهای جیب­دار و یا لبه­دار (دوبل شلوار) را در بر داشته باشند، چون ممکن است گرد و غبار و مواد مزبور در چین و لبه لباس باقی بمانند.

6. لباس ایمنی مخصوص کارکنانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می­کنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می­کنند باشد.

7. لباس نسوز مخصوص حفاظت در مقابل حریق بایستی شامل کلاه، دستکش و کفش بصورت یک تکه و سر هم باشد.

8. لباس کارکنانی که با مواد اسیدی و رادیواکتیو کار می­کنند باید بصورت یکپارچه و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.

9. لباس بارانی به صورت پالتویی کلاه سر خود را از جنس پارچه ضد آب با آستری نخی (جهت مناطق معتدل) و یا آستری پشمی (جهت مناطق سرد سیر) با رنگ مصوب تهیه شود.

تذکر 1: کارکنانی که لباسشان بمواد نفتی یا شیمیایی خطرناک آغشته شود باید فوراً لباس خود را شسته و یا تعویض نموده و آن قسمت از بدن را نیز که در تماس بوده با شوینده­های مناسب بشویند. هیچ یک از کارکنان حق ندارند با لباس آغشته به مواد نفتی و یا مواد شیمیایی به آتش، شعله و دیگر منابع حرارتی نزدیک شوند و یا کبریت و فندک و غیره روشن نمایند.

تذکر 2: در صورت پارگی، ‌خراب شدن و یا آلودگی بمواد نفتی یا شیمیایی خطرناک لباس کار باید برای تمیز شدن آن اقدام نمایید و در صورت نیاز به تعویض به سرپرست مربوط ارائه شود.

تذکر 3: البسه آغشته به روغن و یا گریس باید فوراً از تن خارج شود چون ممکن است ایجاد ناراحتی پوست نماید.

آرم و علائم لباس :

1. شکل آرم به صورت صورت اختصاصی میتواند با لوگو شما هماهنگ شده و چاپ شود.

2. رنگ زمینه آرم جهت مشخص کردن واحدهای مختلف باید مشخص باشد.

3. اندازه آرم یک اتیکت برابر نهایتا 7 سانتی متر در نظر گرفته می­شود.

4. جنس آرم با استفاده از چاپ سیلک اسکرین مرغوب و ثابت با رنگهای قید شده روی پارچه تهیه شود.

5. محل نصب آرم روی جیب سمت چپ بالای تنه لباس کار می­باشد.

جنس لباس کار:

1. جنس پارچه با توجه به شرایط کار و لزوم ظاهر لباس از نظر مقاومت در مقابل چروکیدگی و نیز عدم تولید الکتریسیته ساکن از مخلوط حدود 70% پنبه و 30% پلی استر و با وزن gr/m2 320 تا gr/m2 420 و با توجه به شرایط اقلیمی و فصول مختلف در نظر گرفته شود. در شرایطی که احتمال سوختن لباس کار در اثر ریختن پلیسه و یا تحت تأثیر حرارت زیاد وجود دارد (مانند لباس کار جوشکاری)، جنس لباس کار بایستی 90% پنبه باشد.

2. به منظور استحکام بیشتر از پارچه با بافت کج راه با تراکم بالا (2 تار و یک پود) و نخ چهل دولا از نوع رینگ (Ring) استفاده گردد.

3. به منظور دوام بیشتر رنگ و پیشگیری از رنگ دادن پارچه پس از شستشو و همچنین جلوگیری از آب رفتن پارچه از رنگهای راکتیو (Reactive) در رنگرزی پارچه استفاده شود.

4. با انتخاب پارچه مرغوب و اعلاء، بکار بردن دوخت محکم و نیز چرخکاری دوبله درزها، لباس کار بادوام تولید گردد.

5. با استفاده از الگوی مناسب، باید لباس شکیل و خوش دوخت بوده و در اندازه­های استاندارد تهیه شود.